فرامري عربعامري - غزل 58

من از خدا که تورا آفريد ممنونم
ازآنکه روح به جسمت دميد ممنونم 

ازآنکه مثل بت کوچکي تراشت داد
ازآنکه طرح تنت را کشيد ممنونم

توراه مي روي اندام شهر مي لرزد
من از تمام درختان بيد ممنونم

در اين غروب در اين روزهاي تنهايي
از اينکه عشق به دادم رسيد ممنونم

من از کسي که عزيز مرا به چاه انداخت
وآنکه آمدو اورا خريد ممنونم

من از نگاه پريشان آن زليخايي
که خواب پيرهنم را دريد ممنونم

چنان گداخته ي شاهرود چشم توام
که از ابوالحسن وبايزيد ممنونم

تمام مردم اين شهر دوستت دارند
من از حسين ورضاو مجيد ممنونم

چقدر خوب وقشنگي چقدر زيبايي
من از خدا که تو را آفريد ممنونم

فرامرز عربعامري